کد مطلب:276831 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:241
روایات مربوط به نفس زکیه
اینك به روایاتی كه در مورد نفس زكیه و پسر عموی وی و سید حسنی از زبان درربار ائمه معصومین علیهم السلام نقل شده است، توجه كنید.
1- در ضمن حدیثی كه از رسول خدا صلی الله علیه و آله درباره ی نفس زكیه نقل شده چنین آمده است:
«ان المهدی علیه السلام لایخرج حتی تقتل النفس الزكیه، فاذا قتلت النفس الزكیه، غضب علیهم من فی السماء و من فی الارض، فاتی الناس المهدی علیه السلام فزفوه كما تزف العروس الی زوجها لیله عرسها»! [1] .
حضرت مهدی علیه السلام قیام نخواهد كرد تا زمانی كه نفس زكیه كشته شود. چون نفس زكیه كشته شد، آنچه در آسمانها و زمین است بر آن مردم یعنی [بنی امیه] خشم خواهد گرفت، و مهدی علیه السلام ظهور خواهد نمود، و مردم فوج فوج و دسته دسته با پای خود همانگونه كه در شب عروسی، عروس را با خوشحالی به خانه ی داماد می برند، به سرعت به طرف او رو می آورند.
2- در روایتی كه از امیرالمومنین علیه السلام رسیده چنین است:
«الا اخبركم بآخر ملك بنی فلان؟ قیل: بلی، قال: قتل نفس حرام، فی یوم
[ صفحه 79]
حرام، فی بلد حرام، عن قوم قریش، و الذی الحبه و برا النسمه مالهم من ملك بعده غیر خمسه عشر لیله»! [2] .
امیرالمومنین علیه السلام فرمود:آیا شما را از پایان حكومت بنی فلان خبر ندهم؟ عرض كردند چرا یا امیرالمومنین. فرمود: كشتن نفس محترمی كه ریختن خون او حرام است- یعنی نفس زكیه- در روز محترم، در شهر محترم از طایفه ای از قریش. قسم به پروردگاری كه دانه را شكافت و بشر را آفرید، پس از كشتن او به جز پانزده شب حكومت نخواهند كرد.
3- در ضمن روایت مفصلی كه «جابر جعفی» از امام باقر علیه السلام درباره ی اوضاع عمومی آخرالزمان نقل كرده چنین آمده است:
«... ما اشكل علیكم، فلم یشكل علیكم عهد نبی الله صلی الله علیه و آله و رایته و سلاحه، و النفس و الزكیه من ولد الحسین علیه السلام». [3] .
ای جابر، اگر دیدن و شنیدن نشانه هائی كه برای تو بر شمردم بر مردم دشوار باشد، پیمان پیامبر خدا و پرچم و اسلحه رسول خدا صلی الله علیه و آله و شهادت نفس زكیه كه از فرزندان حسین علیه السلام است، همه دشواریها را برطرف می كند، و دیگر مشكلی برای آنان نخواهد بود.
در این حدیث امام باقر علیه السلام نفس زكیه را از اولاد امام حسین علیه السلام دانسته و شهادت او را یكی از نشانه های بارز ظهور حضرت ولی عصر -عجل الله تعالی فرجه- قرار داده است، و البته ذكر نفس زكیه در اینجا بخاطر همان ممتاز بودن شهادت، و كشته شدن او به طور خاص است كه وی را از دیگر علامتها جدا و ممتاز ساخته است.
4- در روایت دیگری از امام باقر علیه السلام تعدادی از علامات را برشمرده، و ضمن شهادت نفس زكیه چنین یاد فرموده است:
«و قتل غلام من آل محمد صلی الله علیه و آله بین الركن و المقام، اسمه محمد ابن الحسن النفس الزكیه.» [4] .
[ صفحه 80]
و از جمله ی علامات كشته شدن مردی از دودمان پیغمبر صلی الله علیه و آله است بین ركن و مقام كه نام محمد بن الحسن و موصوف به نفس زكیه می باشد.
5- در مورد چگونگی كشته شدن نفس زكیه در ضمن روایتی كه از امام باقر علیه السلام نقل شده چنین آمده است:
حضرت قائم علیه السلام به یاران خود می فرماید:ای قوم اهل مكه مرا نمی خواهند ولی من برای اینك با ایشان اتمام حجت كنم كسی را به سوی آنها می فرستم تا آنچه شایسته است كه شخصی مانند من با آنان اتمام حجت كند كه به ایشان بگوید.
آنگاه مردی از یاران خود را می طلبد و به او می فرماید: برو نزد اهل مكه و به آنها بگو ای اهل مكه من فرستاده ی فلانی هستم، و او به شما می گوید:
ما اهل بیت رحمت و معدن رسالت و خلافت هستیم و از ذریه محمد صلی الله علیه و آله و سلاله ی پیغمبرانیم ما مظلوم واقع شدیم و مردم به ما ستم نمودند و ما را آواره ساختند و از هنگام رحلت رسول خدا صلی الله علیه و آله تا امروز حق ما غصب شده است. اكنون ما از شما چشم یاری داریم و از شما یاری می طلبیم، پس ما را یاری كنید.
وقتی كه آن جوانمرد به این سخن تكلم نمود، بر او هجوم می آورند و او را ما بین ركن و مقام به شكلی خاص سر می برند و اوست نفس زكیه. [5] .
حدیث مفصل است و تتمه دارد.
1- در ضمن حدیثی كه از رسول خدا صلی الله علیه و آله درباره ی نفس زكیه نقل شده چنین آمده است:
«ان المهدی علیه السلام لایخرج حتی تقتل النفس الزكیه، فاذا قتلت النفس الزكیه، غضب علیهم من فی السماء و من فی الارض، فاتی الناس المهدی علیه السلام فزفوه كما تزف العروس الی زوجها لیله عرسها»! [1] .
حضرت مهدی علیه السلام قیام نخواهد كرد تا زمانی كه نفس زكیه كشته شود. چون نفس زكیه كشته شد، آنچه در آسمانها و زمین است بر آن مردم یعنی [بنی امیه] خشم خواهد گرفت، و مهدی علیه السلام ظهور خواهد نمود، و مردم فوج فوج و دسته دسته با پای خود همانگونه كه در شب عروسی، عروس را با خوشحالی به خانه ی داماد می برند، به سرعت به طرف او رو می آورند.
2- در روایتی كه از امیرالمومنین علیه السلام رسیده چنین است:
«الا اخبركم بآخر ملك بنی فلان؟ قیل: بلی، قال: قتل نفس حرام، فی یوم
[ صفحه 79]
حرام، فی بلد حرام، عن قوم قریش، و الذی الحبه و برا النسمه مالهم من ملك بعده غیر خمسه عشر لیله»! [2] .
امیرالمومنین علیه السلام فرمود:آیا شما را از پایان حكومت بنی فلان خبر ندهم؟ عرض كردند چرا یا امیرالمومنین. فرمود: كشتن نفس محترمی كه ریختن خون او حرام است- یعنی نفس زكیه- در روز محترم، در شهر محترم از طایفه ای از قریش. قسم به پروردگاری كه دانه را شكافت و بشر را آفرید، پس از كشتن او به جز پانزده شب حكومت نخواهند كرد.
3- در ضمن روایت مفصلی كه «جابر جعفی» از امام باقر علیه السلام درباره ی اوضاع عمومی آخرالزمان نقل كرده چنین آمده است:
«... ما اشكل علیكم، فلم یشكل علیكم عهد نبی الله صلی الله علیه و آله و رایته و سلاحه، و النفس و الزكیه من ولد الحسین علیه السلام». [3] .
ای جابر، اگر دیدن و شنیدن نشانه هائی كه برای تو بر شمردم بر مردم دشوار باشد، پیمان پیامبر خدا و پرچم و اسلحه رسول خدا صلی الله علیه و آله و شهادت نفس زكیه كه از فرزندان حسین علیه السلام است، همه دشواریها را برطرف می كند، و دیگر مشكلی برای آنان نخواهد بود.
در این حدیث امام باقر علیه السلام نفس زكیه را از اولاد امام حسین علیه السلام دانسته و شهادت او را یكی از نشانه های بارز ظهور حضرت ولی عصر -عجل الله تعالی فرجه- قرار داده است، و البته ذكر نفس زكیه در اینجا بخاطر همان ممتاز بودن شهادت، و كشته شدن او به طور خاص است كه وی را از دیگر علامتها جدا و ممتاز ساخته است.
4- در روایت دیگری از امام باقر علیه السلام تعدادی از علامات را برشمرده، و ضمن شهادت نفس زكیه چنین یاد فرموده است:
«و قتل غلام من آل محمد صلی الله علیه و آله بین الركن و المقام، اسمه محمد ابن الحسن النفس الزكیه.» [4] .
[ صفحه 80]
و از جمله ی علامات كشته شدن مردی از دودمان پیغمبر صلی الله علیه و آله است بین ركن و مقام كه نام محمد بن الحسن و موصوف به نفس زكیه می باشد.
5- در مورد چگونگی كشته شدن نفس زكیه در ضمن روایتی كه از امام باقر علیه السلام نقل شده چنین آمده است:
حضرت قائم علیه السلام به یاران خود می فرماید:ای قوم اهل مكه مرا نمی خواهند ولی من برای اینك با ایشان اتمام حجت كنم كسی را به سوی آنها می فرستم تا آنچه شایسته است كه شخصی مانند من با آنان اتمام حجت كند كه به ایشان بگوید.
آنگاه مردی از یاران خود را می طلبد و به او می فرماید: برو نزد اهل مكه و به آنها بگو ای اهل مكه من فرستاده ی فلانی هستم، و او به شما می گوید:
ما اهل بیت رحمت و معدن رسالت و خلافت هستیم و از ذریه محمد صلی الله علیه و آله و سلاله ی پیغمبرانیم ما مظلوم واقع شدیم و مردم به ما ستم نمودند و ما را آواره ساختند و از هنگام رحلت رسول خدا صلی الله علیه و آله تا امروز حق ما غصب شده است. اكنون ما از شما چشم یاری داریم و از شما یاری می طلبیم، پس ما را یاری كنید.
وقتی كه آن جوانمرد به این سخن تكلم نمود، بر او هجوم می آورند و او را ما بین ركن و مقام به شكلی خاص سر می برند و اوست نفس زكیه. [5] .
حدیث مفصل است و تتمه دارد.
[1] الحاوي للفتاري ج 2 ص 65 و الملاحم و الفتن ص 139 باب 63.
[2] بحارالانوار ج 52 ص 234 و بشارة الاسلام ص 48.
[3] بحارالانوار ج 52 ص 224-223.
[4] بشارة الاسلام ص 100.
[5] بحارالانوار ج 52 ص 307 حديث 81.